L’i a rin ou tin, po fére a dèvejâ lè dzin. Ma la douhyà dè cht’ou dzoua mè fâ a rèmoujâ ou mi dè janvié mile nou thin thinkant’è chê.

L’è j’âbro l’avan bordzenâ; di j’on iran in hyà. Lè mayintsètè tsantâvan «furi-furi» kemin in pyin mi d’âvri. Lè prâ rèvêrdèyivan è lè j’â iran dza fro chu lè hyotsètè dè nê.Chi mê dè janvié tru bi, tru tsô, anonhyivè pâ dou bon po la natura.

L’a pâ mankâ: le premi dè fèvrê, la bije ch’è abadâye, mètyinta, pekinta, inradjya. Dzouar’è né, la routha l’a chubyâ chin dèbredâ, on mê dè tin. Din lè méjon pâ tru bin kotâyè, irè pâ po rire. N’in dé konyu ke l’avan on poupon to frè, è bin le prenyan ou yi avui là. Di viyo chon â dè frê.

In dèpye dè chin li avê rin dè nê, to irè gri dè dzêvro, la têra dzalâye a on mêtre prèvon. Por intêrâ on mouâ l’ou j’a fayu la chêrpa po kroji la foucha. Lè dzin dejan k’irè a kouja ke le mê dè janvié irè j’ou tru bi!

Vu pâ vo j’inpontâ in vo promètin l’apokalypse po fèvrê, n’ôché pâ pouêre; lè j’an chè chuêvon ma chè rèchinbyon pâ… ke dyon.

Anne Marie Yerly