Tyè fére a goutâ? Tyè fére a marinda? Chin l’è le grô pochyin di koujenêrè. Ma achtou k’on a trovâ, mè chinbyè ke l’è rin-mé tyè ouna formalitâ.

No j’an j’à dou bouli, vouè a midzoua. To t’in potadzin, m’è rèvinyê oun’ichtouâre: Ouna dama inkotyivè dou bouli, che n’èpà, on gorman kemin ti lè j’omo, l’i fâ:» Te no fâ oumintè dou bon bouiyon, bin grâ. Che te le ravuchè bin, i tè bayièri atan dè mimi ke l’i arè dè j’yè chu ma choupa».

Nouthron viye boutchi Bourdyè dejê totavi: «Le bouiyon i dê fére lè grô j’yè a la koujenêre!» Adon la dama, l’a prê pêna. L’a betâ on lordo mochi dè gréche avu cha tsê. Ma… chon bouiyon irè tan grâ ke l’i a j’ou rintyè on yè, ma adon grô è grâ. La koujenêre l’a rèchu tyè on mimi!

È po fourni, on truk ke mè vin dè ma dona. I dejê: «Po fére na bouna chalârda (ha dou kurti bin chure) i fô l’achajenâ dinche: betâ dou venégro kemin on avâro, dè l’élo kemin on dèpinchyà, de la mothârda kemin on prin bè, le pêvro è la chô kemin on gorman, pu apri, fô brathâ kemin on fou.»

Anne Marie Yerly