Deché-delé

Mon pére-gran, no l’i dejan ti parin, kemin on bokon parto din lè famiyè. I dèvejâvè pâ tan, ma i amâvè no kontâ kotyè j’on dè chè chovinyi.

No j’avan rèmarkâ k’irè on bokon prinbè, don, on bokon gorman. On dzoua ke no medjivan ouna motèta dè tyivra, l’a teri on nâ pâ pochubyo! Vo j’amâdè pâ chin, parin?

L’è adon ke no j’a kontâ chin ke l’i irè arouvâ. Outre le tsôtin, k’alâvè in montanye, trovâ chè modzon, l’a jà ne chorèprêcha. Le vajiyê è la vajiyêre vouêrdâvan achebin, kemin irè la kothema, on piti tropi dè tyivrè.

L’è jou bin rèchu. Kâfé nê, pan… è motèta! Li, k’amâvè bin lè «galéjè tsoujè», l’a trovâ ke la dama l’avê di fêrmo bi pê, on lordo chinyon, bon, irè bin chejinta.

I medjivè cha motèta avu pyéji, tot’in dèvejin avu le vajiyê. To por on kou, l’a keminhyi a…