Chtou dzoua, adon ke l’oura chohyè kemin le dyâbyo; i no dzàlè lè pi, lè man è le bè dou nâ. Mimamin lè j’oji chon dèveri dè lou treda. L’è dondzerà dè travêchi lè dzà. No chin bènirà dè chobrâ ou tsô. Ma dedin, to por on kou, lè redyô chè beton a brinâ, lè lanè chè beton a danhyi è a royi in kontre lè ramirè. L’oura chè dzubè parto.

L’è adon ke l’é keminhyi a rèmoujâ a mon viyo forni dè molache. Din le kâro le pye d’amâ dou pêyo, chi grô panthu, tan bon tsô, dremechê inke to l’an. D’evê no l’i betâvan dè bon matin on bon grô fago. Pu on ôtro pye tâ, che nèchechéro. Dutrè kou pê chenanna, ma dona l’i betâvè kotyè punyè dè bronda, po bayi mé dè go a la tsê ke foumâvè a la bouârna.

Ou dèchu de la pyata, on l’i betâvè la pitita buya a chètchi. Chu le ban, tsakon pachâvè a chon toua, prindre…